بررسی روابط و اثرات رویکرد تغییرات اجتماعی بر رکود اقتصادی صنایع دستی (مطالعه موردی: صنایع دستی شهر شیراز)

چکیده

هدف این پژوهش، بررسی روابط و اثرات رویکرد تغییرات اجتماعی بر رکود اقتصادی صنایع دستی شهر شیراز بوده است. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده­ها از نوع تحقیقات توصیفی-پیمایشی محسوب می­شود. جامعه آماری شامل کلیه هنرمندان و صنعت‌گران حوزه صنایع دستی در شهر شیراز می­باشد. شرکت‌کنندگان 384 نفر از هنرمندان و صنعت‌گران حوزه صنایع دستی در شهر شیراز (155 نفر مرد، 209 نفر زن) بودند که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. همه آن‌ها مقیاس‌های تغییرات فرهنگی، افزایش تولیدات صنعتی، تغییرات اقتصاد کلان، کمبود منابع انسانی، عوامل مدیریتی، تغییرات شیوه‌های بازاریابی و رکود اقتصادی را تکمیل کردند. همچنین از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس و نرم افزار اس پی اس اس به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شده است. یافته‌ها نشان داد که تغییرات فرهنگی به واسطه عوامل بازاریابی بر رکود اقتصادی صنایع دستی تأثیر معناداری دارد. عوامل مدیریتی به واسطه عوامل بازاریابی بر رکود اقتصادی صنایع دستی تأثیر معناداری دارد. بعلاوه، تغییرات اقتصاد کلان به واسطه عوامل بازاریابی بر رکود اقتصادی صنایع دستی تأثیر معناداری دارد. تغییرات منابع انسانی به واسطه عوامل بازاریابی بر رکود اقتصادی صنایع دستی تأثیر معناداری دارد. همچنین تغییرات فرهنگی به واسطه افزایش تولیدات صنعتی بر رکود اقتصادی صنایع دستی تأثیر معناداری دارد. عوامل مدیریتی به واسطه افزایش تولیدات صنعتی بر رکود اقتصادی صنایع دستی تأثیر معناداری دارد. تغییرات اقتصاد کلان به واسطه افزایش تولیدات صنعتی بر رکود اقتصادی صنایع دستی تأثیر معناداری دارد. در نهایت، تغییرات منابع انسانی به واسطه افزایش تولیدات صنعتی بر رکود اقتصادی صنایع دستی تأثیر معناداری ندارد. در نتیجه، تغییرات فرهنگی، تغییرات اقتصاد کلان و عوامل مدیریتی با واسطه عوامل بازاریابی و افزایش تولیدات صنعتی می‌­توانند رکود اقتصادی صنایع دستی شهر شیراز را تحت تاثیر قرار دهند.