ارتباط با نامحرم در فضای مجازی از دیدگاه فقه امامیه

چکیده

فضای مجازی به‌عنوان یک پدیده نوین در عصر ارتباطات، تأثیرات گسترده‌ای بر روابط اجتماعی، فرهنگی و فردی انسان‌ها داشته است. یکی از چالش‌های مهمی که این فضا ایجاد کرده است، مسئله ارتباطات غیرشرعی میان نامحرمان است که می‌تواند پیامدهای منفی زیادی برای فرد و جامعه به‌دنبال داشته باشد. مقاله حاضر به بررسی ارتباط با نامحرم در فضای مجازی از دیدگاه فقه امامیه پرداخته و تلاش کرده است تا با تحلیل احکام فقهی مرتبط با این موضوع، راهکارهایی برای مدیریت این ارتباطات در محیط دیجیتال ارائه دهد. این تحقیق ضمن بررسی ویژگی‌های فضای مجازی و مقایسه آن با فضای حقیقی، به تحلیل اصول فقهی مانند حرمت نگاه، لمس غیرضروری و خلوت با نامحرم در این فضا پرداخته است. همچنین، با توجه به تأثیرات فضای مجازی بر روابط انسانی، راهکارهای فقهی برای کنترل و نظارت بر فعالیت‌های کاربران در این فضا مانند ترویج آموزه‌های اخلاقی، نظارت شرعی، استفاده از ابزارهای نظارتی نظیر فیلترینگ، و تدوین قوانین بازدارنده پیشنهاد شده است. در نهایت، مقاله به لزوم همکاری نهادهای دینی، اجتماعی و قضائی برای مدیریت اخلاقی و شرعی فضای مجازی تأکید کرده و نقش خانواده و جامعه در فرهنگ‌سازی و تبیین احکام دینی برای نسل جوان را مهم می‌داند.