مبانی حقوقی حجاب در جمهوری اسلامی ایران: از فقه تا سیاست جنایی

چکیده

حجاب به عنوان یکی از ارکان فرهنگی و مذهبی در جمهوری اسلامی ایران، نه تنها دارای مبانی فقهی و مذهبی است، بلکه تأثیرات عمیقی بر سیاست‌های جنایی و قانونی این کشور دارد. با توجه به اینکه حجاب در اسلام به عنوان یک وظیفه شرعی معرفی شده است، این موضوع در سیاست‌های جنایی ایران نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. هدف این پژوهش تحلیل مبانی حقوقی حجاب در جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر ارتباط میان فقه و سیاست جنایی است. سوال این مقاله این است که مبانی فقهی حجاب در حقوق ایران چیست و چگونه بر سیاست‌های جنایی تأثیر می‌گذارد؟ یافته ها حاکی از آن است که با توجه به سیاست جنایی تقنینی ایران که بر اساس اصول اسلامی و فقهی تنظیم شده، قوانین مختلفی به‌منظور الزام به رعایت حجاب وضع شده‌اند، از جمله ماده 638 قانون مجازات اسلامی و قوانین تکمیلی مربوط به محیط‌های اداری و آموزشی. این قوانین به‌طور خاص به جرم‌انگاری بی‌حجابی پرداخته و مجازات‌های متنوعی برای متخلفان در نظر گرفته‌اند. در عین حال، نقدهایی بر این سیاست‌ها وجود دارد که بر تعارض آنها با اصول حقوق فردی و آزادی‌های مدنی تأکید دارند. همچنین، بررسی نظرات مختلف فقها در مورد تعزیر نشان می‌دهد که دیدگاه‌های متنوعی در این زمینه وجود دارد و تضادهای حقوقی ناشی از تفسیرهای متفاوت از "بدحجابی" و مجازات‌ها در آرای قضائی به‌خوبی مشهود است. مقاله به این نتیجه می‌رسد که برای تحقق تعادل بین حفظ ارزش‌های اسلامی و رعایت حقوق فردی، نیاز به بازنگری در قوانین و سیاست‌های موجود احساس می‌شود تا با تحولات اجتماعی و حقوق بشری در جهان همگام شوند. روش تحقیق به شکل توصیفی-تحلیلی است.