مسئولیت مدنی پزشکی از راه دور (تِله مِدیسین) در حقوق ایران

نویسندگان

    رضا رستگار دانشجوی دکتری، گروه حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران.
    محمدباقر فیجان * استادیار، گروه حقوق خصوصی، واحد نورآباد ممسنی، دانشگاه آزاد اسلامی، نورآباد ممسنی، ایران. Fijanmohammad@gmail.com
    داریوش بابایی استادیار، گروه حقوق عمومی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران.
https://doi.org/10.61838/

کلمات کلیدی:

پزشکی از راه دور, تله مدیسین, مسئولیت مدنی, حقوق ایران

چکیده

پزشکی از راه دور یا دورپزشکی به کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات، برای فراهم‌آوردن مراقبت بهداشتی، خدمات و حمایت از بیمار در زمانی که فاصله جغرافیایی بین بیمار و تیم درمان‌، وجود دارد، گفته می‌شود. پزشکی از راه دور با طب سنتی (پزشکی از طریق عادی و معمول جامعه) تفاوت دارد. با توجه کاربرد آن برای درمان و سایر مسائل مثل آموزش و مشاوره پزشکی بین نقاط مختلف یک کشور و گاه فراتر از یک کشور، به وضوح نشان می‌دهد و می‌طلبد که یک قانون شایسته، تنظیم شده و خلأهای حقوقی آن را در سطح ملی و فراملی (مثل بحث حل تعارض در صلاحیت‌ها) حل کند. پس از بررسی‌های به عمل‌آمده متوجه شدیم، که در ایران،  هیچ قانون مدونی که به صورت تخصصی به حل چالش‌های حقوقی در این زمینه بپردازد نداریم و با استفاده از سایر قوانین موجود و قیاس و دادن پیشنهاد، به حل مسائل می‌پردازند. هنگامی كه خدمات پزشکی به روش عادی ارائه می‌شود، تشخیص روابط موجود میان بیماران و ارائه‌كنندگان خدمات آسان است. لیکن در ارائة خدمات به صورت پزشکی از راه دور، دخالت مستقیم یا غیرمستقیم حداقل یک پزشک كه نه تنها از اعضاء مركز درمانی نیست، بلکه در منطقه‌ای دوردست و گاه در كشوری دیگر حضور دارد، را می‌بینیم. آیا میان بیمار و پزشک مذكور رابطه‌ای اعم از قراردادی یا غیر قراردادی وجود دارد؟ از آنجایی که رابطه پزشک و بیمار، یک رابطه قراردادی است، تحت عنوان قرارداد درمان؛ برای حل تعارض مسائل مربوط به صلاحیت در ایران و قانون حاکم بر آن می‌توان، قانون محل انعقاد قرارداد، قانون اقامتگاه مشترک طرفین، قانون محل اجرای تعهد، قانون دولت متبوع طرفین یا قانون مورد تراضی طرفین را بر آن حاکم دانست.

مراجع

Ahmadi, M., Miraji, M., & Mashouf, I. (2023). Evidence of telemedicine in Iran: A systematic review. 7(1).

Amoozgar, M. (2019). Criminal and disciplinary prosecution of negligent physicians. Tehran: Majma Scientific and Cultural.

Ardabili, M. A. (2020). General criminal law. Tehran: Mizan.

Beigi, J., & Ismailzadeh, S. (2023). Telemedicine technology: Threats and opportunities for the country's health system. First National Conference on Health Promotion and its Legal and Medical Challenges.

Elahi Manesh, M. R. (2020). Criminal law, medical violations. Tehran: Majma Scientific and Cultural.

Goldouzian, I. (2019). Commentary on the Islamic Penal Code based on the law approved on 1/2/2013. Tehran: Majma Scientific and Cultural.

Hajavi, A., Midani, Z., & Ghazi, M. (2024). Legal aspects of telemedicine. Iranian Journal of Forensic Medicine, 12(2).

Hajizadeh, H. (2020). The rule of caution and its role in relieving criminal liability. Tehran: Khateh Sefid.

Karimi, A., & Javaher Kalam, M. H. (2024). Transformation of the basis of medical civil liability in French law: Proposing solutions for transformation in Iranian law. Quarterly Journal of Legal Studies, 3.

Karimi, A., Rahimi, I., & Hasani, M. (2024). Telemedicine crimes arising from electronic health. Journal of Medical Law, 4(14).

Mahmoudi, M., Azimi, F., & Dokht Shouraki, S. (2024). Medical crimes and violations in Iranian criminal law. Quarterly Journal of Jurisprudence, Law, and Criminal Sciences.

Mir Mohammadi Sadeqi, H. (2020). Crimes against individuals. Tehran: Mizan Legal Foundation.

Namdari, S. (2021). Telemedicine and the resulting criminal liability in the Iranian legal system. Journal of Law and Political Studies, 1(2).

Panahi, M. (2022). Legal aspects of telemedicine. Fifth Conference on Information Technology and Health Promotion focusing on Telehealth.

Pasban, M. R., & Gholami, A. (2017). Anti-competitive mergers and the enforcement mechanisms provided in Iranian law. Legal Studies, 9(1).

Pour Ebrahim, A. (2021). Guarantee and responsibility of physicians from the perspective of Islamic jurists and Iranian laws. Judiciary Quarterly, 21(107).

Rezaei Pour, S. (2022). Telemedicine from a legal perspective. Second International Conference on Knowledge and Technology of Law and Humanities in Iran.

Saei, S. M., & Taqafi, M. (2024). A legal study of telemedicine. Quarterly Journal of Medical Law.

Samavati, A., & Asgari, S. (2020). Criminal liability of telemedicine service providers. Theology Letter, 13(51).

Shokri, R., & Sirous, K. (2020). Islamic Penal Code in the current legal order. Tehran: Mohajer Publishing.

Soltani Fard, F., Tahvildar, M., & Omidi, E. (2023). Advantages of using telemedicine in the health system. Conference on Health Promotion Strategies and Challenges, 6th session.

Tehrani, S., & Norouzi, M. (2015). Telemedicine: A review of advantages, disadvantages, and ethical challenges. Ethics and History of Medicine in Iran, 8(2), 29-40.

Vakili, M. H. (2023). Foundations, legal challenges, and contexts for the implementation of competition law in health, treatment, and health sectors. Scientific Quarterly of the Parliament and Strategy.

Zera'at, A. (2020). A brief commentary on the Islamic Penal Code (approved 2013). Tehran: Ghoonous.

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۴/۰۵/۱۴

ارسال

۱۴۰۳/۱۰/۱۴

بازنگری

۱۴۰۳/۱۱/۱۰

پذیرش

۱۴۰۳/۱۱/۲۵

شماره

نوع مقاله

مقالات

ارجاع به مقاله

مسئولیت مدنی پزشکی از راه دور (تِله مِدیسین) در حقوق ایران. (1404). پژوهش‌های تطبیقی فقه، حقوق و سیاست، 283-301. https://doi.org/10.61838/

مقالات بیشتر خوانده شده از همین نویسنده

مقالات مشابه

1-10 از 227

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.