مقایسه اثربخشی رواندرمانی پویشی فشرده کوتاهمدت (ISTDP) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر سبکهای مقابلهای در زنان قربانی خشونت خانگی
کلمات کلیدی:
رواندرمانی پویشی فشرده کوتاهمدت, ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, سبکهای مقابلهای, زنان قربانی خشونت خانگی, ، استرس, ، راهبردهای مقابلهایچکیده
هدف: این مطالعه به مقایسه اثربخشی رواندرمانی پویشی فشرده کوتاهمدت (ISTDP) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر سبکهای مقابلهای زنان قربانی خشونت خانگی پرداخته است.
روشها و مواد: این پژوهش از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری است. 45 زن قربانی خشونت خانگی بهصورت هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی به سه گروه (ISTDP، ACT و کنترل) تقسیم شدند. ابزارهای استفادهشده در این مطالعه شامل پرسشنامه سبکهای مقابلهای لازاروس و فولکمن (1984) بود. پس از انجام پیشآزمون، گروههای درمانی به مدت 15 جلسه درمان دریافت کردند و پس از اتمام دوره، پسآزمون و آزمون پیگیری انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که هر دو درمان (ISTDP و ACT) بهطور معناداری در بهبود سبکهای مقابلهای مسألهمدار و کاهش استفاده از راهبردهای مقابلهای هیجانمدار مؤثر بودهاند. تفاوت معناداری میان گروههای درمانی و گروه کنترل در مراحل پسآزمون و پیگیری مشاهده شد. همچنین، تغییرات در راهبردهای مقابلهای مسألهمدار از پیشآزمون تا پسآزمون و پیگیری در گروههای درمانی معنادار بوده، اما از پسآزمون به پیگیری تغییرات معناداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که هر دو درمان ISTDP و ACT میتوانند بهطور مؤثری بر سبکهای مقابلهای زنان قربانی خشونت خانگی تأثیر بگذارند و موجب بهبود استفاده از راهبردهای مقابلهای مسألهمدار و کاهش راهبردهای مقابلهای هیجانمدار شوند.