تحلیل پدیدارشناختی از معنای زندگی و امید در افراد مبتلا به اختلالات مزمن روانی

چکیده

هدف: هدف این مطالعه تحلیل پدیدارشناختی از معنای زندگی و امید در افراد مبتلا به اختلالات روانی مزمن است.

روش‌ها و مواد: این پژوهش از نوع کیفی و با استفاده از روش تحلیل پدیدارشناختی انجام شد. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با 14 نفر از افراد مبتلا به اختلالات روانی مزمن که در تهران زندگی می‌کردند، جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار Nvivo استفاده شد و نمونه‌گیری به روش نظری و تا رسیدن به اشباع نظری انجام گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که معنای زندگی برای افراد مبتلا به اختلالات روانی مزمن از طریق جستجوی هدف، ارتباطات اجتماعی و رشد شخصی ساخته می‌شود. همچنین، امید به تغییر وضعیت و حمایت اجتماعی از عوامل مؤثر در مقابله با مشکلات و بهبود کیفیت زندگی این افراد بودند. در عین حال، احساس بی‌ارزشی و درماندگی از مشکلات اصلی در این افراد بود که بر امید و معنای زندگی آن‌ها تأثیر منفی می‌گذاشت.

نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که معنای زندگی و امید نقش کلیدی در بهبود وضعیت روانی افراد مبتلا به اختلالات روانی مزمن دارند. برنامه‌های درمانی و حمایتی باید بر تقویت این مفاهیم متمرکز شوند تا به این افراد در مواجهه با مشکلات روانی کمک کنند.